Lang geleden...
Drie weken vakantie op een bestemming die twee dagen reizen van huis is, uitstapjes naar alles wat los en vast zit en Engelse wegen waarover je altijd langer onderweg bent dan je dacht te gaan zijn: genoeg ingrediĆ«nten voor een onderzoek naar menselijke gedragsverandering onder de druk van het langdurig met twee volwassenen en drie kinderen opgehokt zitten in een blauw stuk Zweeds blik. Manlief en ik en ons lieftallige kroost, we hebben het allemaal doorstaan deze zomer. Om te voorkomen dat er doden vielen op de achterbank, luisterden we afwisselend drie luisterboeken van Mees Kees tot we er scheel van keken en dochterlief hele stukken begon te citeren. Hoe zoon 1 en 2 het presteerden om over dezelfde grappen toch ook bij de 72 e keer nog steeds weer even hard te lachen is mij nog steeds een raadsel. Toen we ook ’s nachts over Mees Kees begonnen te dromen, werd het tijd de grappige meester van 6b af te wisselen met iets-anders-maakt-niet-uit-wat. De keuze viel op een van ...