Iedere maandagochtend laad ik dochterlief, mijzelf en een tasje met speelgoed op de fiets en spoed mij naar de vrouwenochtend die het sociaal wijkteam wekelijks organiseert ergens in een buurtbureau hier in de stad. Het is herkenbaar aan een raam vol posters van iedere plaatselijk werkende welzijnsorganisatie die je maar kunt verzinnen, aangevuld met aankondigingen van buurtfeesten, taallessen en kinderactiviteiten. Een gezellig hok met twee ruwe steigerhouten tafels, die bekleed zijn met vrolijk gebloemde tafelzeiltjes, waar her en der wat stoelen en banken omheen staan. Dienblad erbij met koffie, thee en een baksel van de hand van een van de om en nabij tien dames en het plaatje is compleet. De ene keer knutselen we wat, de andere keer doen we een spel. Soms komt er iemand voorlichting geven over het een of het ander, soms eten we een overheerlijk gerecht dat mij tot dat moment compleet onbekend was. Een paar weken geleden vond er een heftig voorval plaats. Een kind verslikte zi...