Plusklas
Zo, ik heb er weer een titel bij. Naast ‘christen’, ‘echtgenote’, ‘moeder’, ‘kerkelijk werker’ en ‘columnist’ (haha), ben ik nu ook ‘juf’. Nooit gedacht dat nog eens te bereiken, maar nu is het per ongeluk toch gebeurd. In een poging zoon 1 en een stel van zijn groep-3-klasgenoten van het idee af te helpen dat school een plek is die bedoeld is om je er te vervelen dan wel te voorkomen dat de gedachte aan verveling alleen al zich in de toekomst zou kunnen gaan voordoen, is er als onderdeel van het pakket aan extra uitdaging een zogeheten ‘plusklas’ in het leven geroepen. Geheel gedragen door enthousiaste vrijwilligers. Twee vrijwilligers om precies te zijn. Waarvan ik de helft ben. Dat klinkt allemaal nogal cynisch, maar zo is het niet. Het is juist vreselijk boeiend. Om te beginnen al omdat ik zoon 1 nog nooit zo rustig heb gezien als tijdens die drie keer plusklas die ik tot nog toe heb mee mogen maken. Maar niet minder vanwege de rest van het zootje ongeregeld. Mocht ik ...