Moederzuster

‘Ik begin een petitie!’ mopper ik strijdbaar. ‘Het is gewoon discriminatie. Letterlijk natuurlijke selectie aan de poort. Hartstikke oneerlijk. Het moet maar eens over zijn.’ ‘Je kunt er ook een blog over schrijven,’ suggereert manlief voorzichtig. Nou, vooruit. Laat ik daar dan maar mee beginnen. Het begon allemaal met een gesprekje aan tafel over de insectenplaatjes en –tatoos van een bepaalde supermarkt met een Zaans huisje in het logo. Waarom ik geen boodschappen deed bij die supermarkt. Want dan konden de beide heren het boek misschien vol krijgen. Alsof ze nog niet genoeg plaatjes hadden gekregen van alle weldoeners uit kerk en familie. Zonder één cent uit te geven bij de supermarkt met het Zaanse huisje in het logo waren beide boeken al zowat vol, een paar plaatjes daargelaten. Maar goed kan altijd beter, dus of ik toch misschien even de weekboodschappen voor deze keer niet bij die ene Duitse supermarkt wilde halen maar bij eerder genoemde supermarkt, die van

Een column voor Eva.eo.nl https://eva.eo.nl/artikel/2019/04/column-volgens-haar-ben-ik-nooit-goed-genoeg/

Mijn schoonouders wonen in Drenthe. Bij het woord Drenthe kun je allerlei associaties hebben. De Drentse Fietsvierdaagse, bos, heide, good old maar gesloten Speelstad Oranje, hunebedden, pauperparadijs Veenhuizen en schapen. Aan al die dingen komen we normaliter niet zo erg toe, omdat we niet in Drenthe komen als toerist maar wegens familiebezoek. Maar zo nu en dan verenigen we het nuttige met het aangename (aan de lezer de keuze welke typering op welke activiteit van toepassing is) en hangen we met schoonouders en al de toerist uit in Drenthe. Wat in allerlei opzichten bepaald geen straf is. Zodoende belandden we laatst op een zonnige lentedag bij de schaapskooi in Dwingelderveld om lammetjes te kijken. In 1949 bedacht een club enthousiastelingen dat het jammer zou zijn als het Drents Heideschaap definitief het loodje zou leggen, en daarom werd een schaapskooi gebouwd om de uit half Drenthe bij elkaar geharkte kudde van deze dieren met hun typische gekrulde horens te stal