Moederzuster

‘Hé, het lijkt wel kerst!’ roept zoon 2 enthousiast als hij naar buiten kijkt. Vanaf halverwege de ochtend tot ver in de middag heeft het gesneeuwd, dus het ziet er buiten inderdaad uit zoals op de gemiddelde kerstkaart. Volgens mij heeft zoon 2 zijn hele leven nog geen witte kerst meegemaakt, maar voor hem is dit desondanks dus ongeveer kerst. Ik ben dan wel meteen weer zo’n wrede, onromantische moeder die hem meteen maar uit de droom helpt. De kans dat er sneeuw lag in Bethlehem toen Jezus werd geboren is nagenoeg nihil, dus de associatie kerst-sneeuw is vrij slecht onderbouwd. Dat leg ik hem vriendelijk uit op zijn eigen kleuterniveau, wat hij volgens mij tamelijk verbaasd aanhoort. Maar kerst of geen kerst, mooi is het wel die sneeuw. Alles is ineens gelijk. Geen onderscheid meer in kleur. Alles is spierwit. Wat lelijk en kapot is, verdwijnt wanneer het sneeuwt. Zelfs de lukraak neergesmeten kinderfietsenberg in de achtertuin wordt mooi met een laagje sneeuw erop. Hoe

Mijn column voor Eva online deze maand: https://eva.eo.nl/artikel/2019/01/waar-leeg-ik-mijn-volle-hoofd/

Tijdens mijn drie zwangerschappen kreeg ik regelmatig de vraag of ik al wist ‘wat het werd.’ Dat wordt blijkbaar als een prangende kwestie ervaren door menigeen. Tegen de tijd dat men mij die vraag begon te stellen viel er trouwens al niet zo gek veel meer te worden. Het kind was allang iets. En wat het was, wist ik niet. Nou vooruit, dat het mensjes zouden worden leek wel redelijk vast te staan, al zagen ze er op de eerste echo’s stuk voor stuk meer uit als een soort aardappels met uitlopers. Latere echo’s lieten weliswaar iets meer vorm zien, maar de dringende vraag van alle zwangerschapsgeïnteresserden kon en wilde ik niet kunnen beantwoorden: wat het geslacht van het kind was. Daar kwam ik bij de geboorte gauw genoeg achter. Een blik tussen de benen van het krijsende nieuwe gezinslid en het was duidelijk. Tot twee keer toe zat daar iets waarover ik zelf niet beschik, waaruit ik concludeerde dat ik een zoon ter wereld had gebracht. De jongens werden verwelkomd in ons huis, we